She Was Pretty. Ona była piękna...

Jest to drama obejrzana na fali mojej fascynacji Park Seo Joonem. Zaczęłam tego samego dnia, w którym skończyłam "Fight for my way''. Czy już wspominałam, że czułam wtedy niedosyt? No właśnie! :P

Historia ukazana w tej dramie jest zupełnie inna. Chociaż jest element, który możemy uznać za łącznik - główni bohaterowie byli przyjaciółmi. Z naciskiem na słowo BYLI.

Początek dramy jest świetny. Poznajemy roztrzepaną dziewczynę. Jest ona zakręcona w pozytywny sposób. Można ją określić jako typową pandę... (I tutaj powinno się pojawić wyobrażenie turlającej się pandy, gdyby ktoś nie wiedział, dlaczego akurat takie zwierzątko... :"D)

Ta dziewczyna jest urocza, na swój sposób. Wszyscy określają ją jako brzydką, ale nie jest tak. Ona się zwyczajnie nie przejmuje swoim wyglądem i pokazuje się światu, wyglądając tak, jakby dopiero co wstała z łóżka. Nie, nie chodzi cały czas w piżamie. Mam na myśli brak make-upu i nieogarnięte włosy, żyjące własnym życiem.

Dlaczego tak skupiam się na wyglądzie? Z prostego powodu - uważam, że jest to kluczowe dla fabuły. Z powodu swojego wyglądu i tego, jak jest traktowana przez otaczających ją ludzi Kim Hye Jin jest niepewna siebie i swojej wartości. Czarę goryczy przepełnia to, że jest bezrobotna. W pierwszym odcinku jest ona człowiekiem bez perspektyw.

Gdy skontaktował się z nią przyjaciel z dzieciństwa, była zachwycona. Był on jej pierwszą miłością i zawsze dobrze się rozumieli. Ich znajomość zaczęła się, gdy wraz z rodzicami przeprowadził się do domu w bliskim sąsiedztwie. Wcześniej w tym domu mieszkała jej najlepsza przyjaciółka.

Kim Hye Jin była bardzo otwartą i pogodną dziewczynką. Gdy tylko zobaczyła okrąglutkiego chłopca mieszkającego obok, postanowiła się z nim zaprzyjaźnić. Chłopiec na początku nie odwzajemniał jej entuzjazmu, ale z czasem uległ. Niestety niedługo później musieli się rozstać, ponieważ jego rodzice przeprowadzali się do Stanów.

Dzieciaki przez jakiś czas były w kontakcie, ale jakoś się to rozeszło. Jednak żadne z nich nie zapomniało więzi, jaka ich połączyła.

Idąc na spotkanie Kim Hye Jin niewiele się zastanawiała. Przez chwilę przejawiała taki entuzjazm, jak wtedy gdy była dzieckiem. Wszystko uległo zmianie w jednej chwili. Na miejscu spotkania ujrzała przystojnego, wysokiego mężczyznę, wyglądającego na człowieka sukcesu i zwyczajnie spanikowała.

Mówią, że tonący brzytwy się chwyta. Można stwierdzić, że w tym przypadku właśnie tak było. Bojąc się kompromitacji i odrzucania, w szczególności ODRZUCENIA, dziewczyna zdecydowała się zastosować bardzo drastyczne sodki, które doprowadziły ją wiele razy do konsternacji, irytacji, a nawet płaczu, a widza... do śmiechu! :D

Zdecydowanie polecam, jeśli szukacie czegoś lekkiego i przyjemnego :D